Σκέφτηκα, (σπάνιο φαινόμενο) πως το όνομα που χρησιμοποιούσα ήτανε πεζό.... μ'αρέσει αυτό του φίλου μου του "Νυχτερινού Ποδηλάτη". (http://nixterinospodilatis.blogspot.com). Έχει νόημα ένα υπόβαθρο, και τότε σκέφητκα ... και πάλι... τι θα με χαρατκήριζε εμένα; ποιό όνομα θα μπορούσε να με εκφράσει τώρα ... σε αυτή τη φάση της ζωής μου...
Σήμερα είχα μια κουβέντα με ένα φίλο. Μου είπε το εξής: "Εσύ θα με καταλαβαίνεις, δεν έχω όνειρα για μένα. Εννοώ δεν θέλω να αγοράσω μερσεντές ή ένα σπίτι μεγάλο ή κάτι άλλο τέτοιο. Έχω όνειρα για την εργασία μου για το σχολείο μου για την οικογένειά μου. Όχι για μένα..."
Αυτές τις μέρες διαπραγματεύομαι αυτά τα όνειρα. Τα όνειρά μου ταυτίζονται με αυτά που ονειρεύομαι για τους γύρω μου, τα παιδιά μου, τους φίλους μου, τα άλλα παιδιά, τους γονείς τους.... Τα όνειρα αυτά με ανεβάζουν στα ύψη και τα ίδια την επόμενη στιγμή, ώρα, μέρα με ρίχουν σε βάραθρα απελπισίας, φόβου, αγωνίας...
Ένας φίλος 90 τότε χρονών (πριν 2 χρόνια) στην ερώτηση:
"κύριε Β. ποιά τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου;" Σκέφτηκε λίγο, αλλά όχι πολύ και με σταθερή φωνή και σιγουριά "Απο τα 40 ως τα 60". Ξαφνιασμένοι όσοι των ακούγαμε που δεν είχαμε φτάσει ακόμη τα μισά του χρόνια σκεφτήκαμε πως θα μας έλεγε τα 20 τα 25 (αυτά που είχαμε ήδη περάσει άρα δεν είχαμε ελπίδα πια στη σύντομη αυτή ζωή), όμως μας ξάφνιασε. " Γιατί κ. Β. τα 40 ως τα 60; και γιατί τόση σιγουριά;" Ένας άνθρωπος που έζησε αγάπες, έρωτες, πολέμους, περιπέτειες, χορό τραγούδι, ταξίδια, που χόρτασε λύπες και χαρές και που στέκει παρά τα 93 που χρόνια σήμερα λεβέντης... μας λέει 40-60.
"Διότι ξέρεις τι θέλεις, και μπορείς να το κάνεις".....
Η ερώτηση είναι απλή... Είναι τα όνειρά μου/μας αυτό που "ξέρεις τι θέλεις"; Πως θα το ξέρουμε; μόνο στα ενενήντα μας; μέχρι τότε; Τι επιλογή έχουμε παρά μόνο να κυνηγάμε τα όνειρά μας;
Γι' αυτό και ο Ονειροκυνηγός μου φάνηκε καλό όνομα... Η φωτογραφία στο προφίλ .. ένα από τα όνειρά μου... πραγματικό πια.
(η λέξη ονειροκυνηγός δεν είναι δικό μου δημιούργημα. μια έρευνα στο διαδίκτυο:
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=print_poem&poem_id=7252
http://driceman.blogspot.com/2010/09/blog-post_06.html
http://www.politismospolitis.org/archives/11825 κ. ά. )
πολλά ωραίο όνομα, μου αρέσει. κυνηγώ κι εγώ συνέχεια, αυτό μας κρατά ζωντανούς. τώρα κυνηγώ το όνειρο ενός δεντρόσπιτου για τις κόρες μου και τους φίλους τους. δε με νοιάζει ούτε και μένα ο εαυτός μου. τα δικά μου όνειρα τα κυνήγησα πολύ. άλλα τα πέτυχα και άλλα έμειναν όνειρα, μα δε με νοιάζει πια. το να δίνεις στους άλλους εν πιο εύκολο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω και εγώ παρόμοιο ¨πρόβλημα¨ με τα όνειρα. Ζω σε ένα ομιχλώδες τοπίο όπου δε μπορώ να ξεχωρίσω τα δικά μου με των άλλων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τα παρομοιάσω με κύκλους, και θα έλεγα ότι κάποιες φορές είναι ομόκεντροι και κάποιες άλλες απλά τέμνονται. Την ευχαρίστηση τη βρίσκω στις ομοιότητες και στις τομές!
Το όνομα, δε με ενθουσίασε. Η λέξη κυνηγός έχει στοιχειώσει το μυαλό μου με θύτες και θύματα.
Μάλλον εννοούσα κυνηγό και θήραμα...:)
ΑπάντησηΔιαγραφή